اهمیت دی ساکاریدها:
گلوکز زمانی که به صورت مونومر می باشد از دست آنزیم های متابولیسمی در امان نیست و تجزیه می شود. به همین دلیل گلوکز جهت انتقال در قسمت های مختلف به صورت ترکیب با مونومرهای دیگر(گلوکز،فروکتوز و گالاکتوز)به شکل دی ساکارید درآمده،در اینحالت در واکنش های سوخت و سازی(متابولیسمی)شرکت نمی کند.بنابراین دی ساکاریدها ذخایر مناسبی برای گلوکز به شمار می آیند.زمانی گلوکز موجود در دی ساکاریدها مورد استفاده قرار می گیرد که آنزیم هایی،دی ساکاریدها را به مونوساکارید تجزیه نمایند.
آمیلوز:
آمیلوز ساده ترین شکل نشاسته می باشد که از تعداد زیادی گلوکز ساخته شده است و تشکیل یک زنجیره ی بدون انشعاب می دهند.در واقع می توان آمیلوز را یک رشته ی طویل از مالتوز به حساب آورد.آمیلوز در آب انحلال ناپذیر است. آز آنجا که 20% نشاسته سیب زمینی از آمیلوز تشکیل شده است،لذا با پختن سیب زمینی ابتدا آمیلوز به قطعات کوچکتر و با طول های متفاوت که قدرت انحلال پذیری آنها بالا است تبدیل می شوند.
کیتین:
کیتین نوعی ماده ی ساختاری در حشرات و بسیاری از قارچ ها می باشد. این ترکیب را می توان شکل تغییر یافته ی سلولز در نظر گرفت با این تفاوت که به این ترکیب،نیتروژن اضافه شده است.اسکلت خارجی بندپایان از قبیل حشرات و سخت پوستان ترکیبی از کیتین می باشد که توسط پروتئین ها به هم متصل می شوند.
چند نکته در مورد لیپیدها:
-
روغن گیاهان گرمسیری(روغن درخت نخل و روغن نارگیل) بر خلاف دیگر روغن های گیاهی ،علی رغم مایع بودن آنها در دمای اتاق، سیر شده(اشباع شده) هستند.
-
در چربی های اشباع شده نسبت به نوع اشباع نشده مقدار بیشتری انرژی ذخیره می شود،به همین دلیل چربی های حیوانی نسبت به نوع گیاهی کالری بیشتری دارند.
-
کلروفیل ساختار لیپیدی دارد.